ഉരുകുമീ മനമോടെ ഊര് ചുറ്റും നമ്മള്‍
തിരിച്ചറിയുന്നീല ജീവിതത്തിന്‍ വില
തിരിച്ചറിയും വരെ പാറുമീ കുമിളകള്‍ .....
നീര്‍ക്കുമിള പോലുള്ള ജീവിതങ്ങള്‍ !
പ്രവാസം എന്നോരീ മോഹത്തെ
ജീവിതം നേദിച്ച്
അര്‍ച്ചന നടത്തൂ നമ്മള്‍ !
എന്തിനോ ഏതിനോ വേണ്ടി
കാലം കടന്നു പോകുന്നു .....
പ്രവാസത്തിന്‍ ചൂടും ചൂരുമായി
പ്രവാസ ഭുമിയില്‍ നില്പൂ നമ്മള്‍ ഏകനായി
പെരുവിരല്‍ മുറിച്ചൊരു ഏകലവ്യനെ പോല്‍ .......
ആയുധമൊന്നും പ്രയോഗിക്കാനാവാതെ
നിസ്സഹായനായി നിസ്സംഗതയോടെ ......
വ്യാകുലമാമീ പ്രവാസ ജീവിതത്തെ
സാര്‍്ത്ഥകമാക്കിടുവാന്‍ .........
മനേഷ് പുല്ലുവഴി
2008, നവം 23
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ (Atom)
3 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
nintee vattu ithuvare thirnille
fine too see u r kavithakal but sorry not to read !!!
njetty pooyi maneshettaaa. Oru vakku ennodu parayamayirunnu
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ